Czym jest resekcja wierzchołka korzenia?
Resekcja wierzchołka korzenia, znana również jako apikotomia, to procedura chirurgiczna stosowana w stomatologii, kiedy leczenie kanałowe zęba (endodontyczne) nie przynosi oczekiwanych rezultatów lub gdy nie jest możliwe poprzez tradycyjne metody. Proces ten polega na usunięciu wierzchołka (części apikalnej) korzenia zęba wraz z zapalnie zmienioną tkanką okoliczną, która może obejmować np. torbiel czy granulom. Często jest to ostatnia szansa na ocalenie zęba przed jego ekstrakcją.
Głównym celem resekcji jest usunięcie przyczyn zapalenia i zainfekowanych tkanek, które mogą przetrwać nawet po leczeniu kanałowym. Operacja ta jest zazwyczaj wykonywana pod znieczuleniem miejscowym i może wymagać zastosowania mikroskopu endodontycznego oraz specjalistycznych narzędzi, aby maksymalnie zwiększyć precyzję i skuteczność zabiegu.
Wskazania do przeprowadzenia resekcji
Istnieje szereg przesłanek, które mogą być wskazaniem do przeprowadzenia resekcji wierzchołka korzenia zęba. Jednym z najczęstszych powodów jest nawracające zapalenie tkanek okołowierzchołkowych po wcześniejszym leczeniu kanałowym, kiedy to infekcja persistuje mimo odpowiednio przeprowadzonego leczenia. Inne wskazania to m.in. wystąpienie powikłań po leczeniu endodontycznym, takich jak złamanie instrumentu w kanale korzeniowym, przebicie ściany korzenia, czy zatory z materiałów obturacyjnych.
Resekcja może być również brana pod uwagę w przypadku, gdy anatomia kanału korzenia zęba jest na tyle skomplikowana, że uniemożliwia dokładne wyczyszczenie i wypełnienie kanałów metodą tradycyjną. Warto zaznaczyć, że resekcja wierzchołka korzenia może być także stosowana jako procedura przygotowawcza przed umieszczeniem implantu czy jako interwencja niezbędna do wykonania prac protetycznych na zębach, gdzie zachowanie maksymalnej ilości tkanek zęba jest ważne dla stabilności konstrukcji protetycznej.
Przebieg i poopieczna po resekcji
Przed przystąpieniem do zabiegu resekcji wierzchołka korzenia, konieczne jest wykonanie dokładnych badań diagnostycznych, w tym przede wszystkim radiologicznych, aby określić rozmiar i lokalizację zmiany patologicznej oraz ocenić stan i morfologię korzenia zęba. Po ustaleniu planu leczenia i przeprowadzeniu znieczulenia, chirurg wykonuje nacięcie w dziąśle i odsłania kość, w której zlokalizowany jest szczyt korzenia, po to, by móc usunąć niewielką jego część wraz z otaczającymi zmienionymi zapalnie tkankami.
Po resekcji rany są precyzyjnie zamykane za pomocą szwów, które zazwyczaj są usuwane po około 7-10 dniach. Okres pooperacyjny wymaga specjalnej higieny jamy ustnej, a pacjent powinien unikać nadmiernego obciążania operowanego rejonu, szczególnie w pierwszych dniach po zabiegu. Przepisywane są również środki przeciwbólowe oraz czasem antybiotyki w celu zapobiegania infekcji. Ważne jest także przestrzeganie zaleceń lekarza dotyczących diety i stylu życia w okresie rekonwalescencji.
Prawidłowo przeprowadzona resekcja wierzchołka korzenia oraz rzetelna pooperacyjna higiena i kontrola, mogą znacząco zwiększyć szansę na zachowanie funkcji zęba na wiele lat. Jednakże, jak każdy zabieg chirurgiczny, resekcja wiąże się z możliwością wystąpienia pewnych powikłań, takich jak np. krwawienie, infekcje, obrzęki czy rzadziej powikłania dotyczące uszkodzenia nerwów. Dlatego ważne jest ścisłe podążanie za wszelkimi wskazówkami lekarza oraz regularne wizyty kontrolne.
